ژولی فضایی
نی نی خوش زبان، کنار باغچه نشسته بود.
یک دفعه چیزی بین گل ها دید. خوشش آمد و خندید. داد زد: پروانه پروانه!
ژولی فضایی به او رسید.
ژولی فضایی گفت: پلوانه پلوانه!
نی نی خوش زبان گفت: پلوانه، نه! بگو پروانه!
ژولی فضایی هر کاری کرد نتوانست بگوید پروانه. نی نی خوش زبان یک کرم خاکی از باغچه درآورد. آن را جلو ژولی فضایی گرفت و گفت: بگوکرم!
ژولی فضایی گفت :کِمل .. پلوانه!
نی نی خوش زبان گفت: کمل نه! بگو کرم!
ژولی فضایی دیگر حرف نزد. دهنش بسته شد. نی نی خوش زبان هم خسته شد.
کرم را به آدم فضایی داد.
ژولی فضایی کرم را گرفت و خورد. رفت مثل باد. دنبال پروانه اش رفت. بعد هم به خانه اش رفت.
گولی فضایی
نی نی گل پسر دلش بازی می خواست.
تنها بود و همبازی می خواست.
گولی فضایی به او رسید.
نی نی گل پسر او را دید و خندید.
گولی فضایی هم خندید و چراغ های لپش روشن شد. نی نی گل پسر دستش را به طرف گولی فضایی دراز کرد. گولی فضایی نی نی گل پسر را ناز کرد.
بعد چراغ های لپش را به او داد تا با آن ها بازی کند.
خودش هم رفت تو فضا بازی کند.
آبی فضایی
نی نی جان داشت شیر می خورد. آبی فضایی از کنار نی نی جان رد شد. نی نی جان حالش بد شد.
چون آبی فضایی داشت پستانک می خورد. نی نی جان گفت: پستانک نخور! شیر بخور!
پستانک آبی فضایی از دهانش افتاد. گریه کرد. آبی فضایی شیر می خواست.
به نی نی جان گیر داد.
نی نی جان گفت: چرا شیشه را می خوری؟ دل درد می گیری می میری!
آبی فضایی حرف نی نی جان را نفهمید. سوار سفینه اش شد و به آسمان پرید.
ستاره فضایی
نی نی نازگلک جغجغه داشت. جغ و جغ و جغ آن را تکان می داد. می خندید و جغجغه اش را به عروسک هایش نشان می داد. ستاره فضایی صدا را شنید. نی نی نازگلک و جغجغه اش را دید. آمد کنار نی نی نازگلک.
نی نی ناز گلک جغجغه را به ستاره فضایی داد. ستاره فضایی آن را تکان داد. جغ جغ جغ ...
نی نی نازگلک دست زد. دست دست دست.
ستاره فضایی چرخید. چرخ چرخ چرخ ...
جغجغه از دستش افتاد و شکست.
افزودن دیدگاه جدید