"فلدولین" بر خلاف سایر خفاش ها که از شاخه ها آویزان می شوند، ووارونه است. ولی با وجود "متفاوت بودن" خیلی خوشبخت است. پدر و مادرش امیدوار بودند که او هم یک روز مانند سایر خفاش ها شود. او بزرگ و بزرگ تر شد ولی هیچ تغییری نکرد.

آیا با دیگران فرق داشتن بد است؟ این پرسشی است که ذهن این خفاش کوچک را به خود مشغول کرده است. برای همین او به سراغ دیگران می رود. خانم همسایه نگران نیست چون فلدولین در غیاب او مراقب بچه هایش است، مادربزرگ به او اعتقاد دارد چون او به خوبی می توانست یویو بازی کند، کاری که خودش هیچوقت نتوانسته بود به خوبی آن را انجام دهد. دایی هم به این مسئله نگاه دیگری دارد. وارونه بودن فلدولین یک امتیاز خیلی خوب هم دارد. چون روباه هیچ وقت نمی تواند غار خفاش ها را پیدا کند چون با دیدن یک خفاش وارونه دست از پا درازتر برمی گردد.

تفاوت های جسمی و ظاهری در کودکان سبب انزوا، گوشه گیری، و سلب اعتماد به نفس و سرانجام آسیب و صدمه روحی در آنان می شود. کودکان به ویژه کودکان با نیازهای ویژه با همانند سازی با خفاش کوچولوی داستان یاد می گیرد که می توان هم جور دیگری بود و هم سودمند. فلدولین مانند دیگران نیست، با آنان فرق دارد و همین ویژگی باعث نجات دوستانش از دست روباه می شود.

منبع کتاب خفاش وارونه وب سایت کتابک است. برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به این وب سایت بی نظیر رجوع کنید.