داستان کوتاه کودکانه شغال نیلی

روزی روزگاری دسته ای شغال در یک جنگل باهم زندگی میکردند. آنها هرروز با همذیگر برای پیدا کردن غذا میرفتند و گاهی باقیمانده ی غذای شیر را میخوردند.

در بین شغال ها، شغالی هم بود که کمی پیر و ناتوان شده بود، به همین دلیل شغال های دیگر مسخره اش میکردند و زیاد به او غذا نمیدادند.

یک روز شغال پیر خیلی گرسنه شده بود، با خود فکر کرد: "باید فکری بکنم، وگرنه ممکنه از گرسنگی بمیرم. باید خودم به دنبال غذا بروم."

راه افتاد و در جنگل به دنبال غذا گشت، ولی هرچه گشت نتوانست چیزی برای خوردن پیدا کند.

از گرسنگی تصمیم گرفت سری به روستای نزدیک جنگل بزند تا شاید آنجا غذایی پیدا کند.

داشت به روستا نزدیک میشد که دید گله ای از سگ ها به سمت او می آیند. سگ ها تا او را دیدند به سمت او دویدند. شغال هم دو پا داشت، دو پای دیگر قرض کرد و فرار کرد.

همینجوری که داشت فرار میکرد، چشمش به اولین خانه ای افتاد که درش باز بود. سریع به داخل خانه دوید.

تا وارد شد و اطرافش را نگاه کرد دید که وارد یک ظرف پر از نیل شده (نیل ماده ای است که برای رنگ کردن لباس ها و پارچه ها از آن استفاده میکنند.) و سرتاپایش به رنگ نیلی درآمده.

شغال اشتباها وارد رنگرزی روستا شده بود، یعنی جاییکه در آن لباس ها و پارچه ها را رنگ میکردند.

شغال سریع از خانه بیرون آمد، ولی تا سگ ها او را به آن شکل دیدند، ترسیدند و فرار کردند.

وقتی که سگ ها رفتند، شغال به جنگل برگشت. به سمت رودخانه رفت تا آب بخورد.

حیواناتی که در نزدیکی رودخانه بودند تا او را دیدند ترسیدند و فرار کردند.

شغال که به لب رودخانه رفت تا آب بخورد، وقتی انعکاس چهره اش را در آب دید فهمید چرا همه از او فرار میکنند. شغال به رنگ نیلی درآمده بود و خیلی ترسناک شده بود.

شغال سریع یک نقشه به ذهنش رسید، همه ی حیواناتی که در حال فرار بودند را صدا زد و گفت: "از من نترسید، من را از جنگل آسمانی برای شما فرستاده اند تا مراقبتان باشم."

همه ی حیوانات حرف او را باور کردند و او را پادشاه جنگل کردند.

همینطوری که روزها میگذشت شغال تنبل تر و مغرورتر میشد، حیوانات جنگل غذابش را آماده میکردند و برایش می آوردند و به او احترام میگذاشتند.

تا اینکه یک شب شغال نیلی از دور صدای شغال های دیگر را شنید که همه با هم جمع شده بودند و زوزه میکشیدند.

شغال خیلی دلش میخواست او هم زوزه بکشد، خیلی وقت بود که زوزه نکشیده بود.

هرکاری کرد نتوانست خود را کنترل کند و آخر سرش را عقب برد و شروع کرد به زوزه کشیدن.

حیوانات جنگل وقتی صدای او را شنیدند فهمیدند که گول خورده اند.

خرس گفت: "این که اصلا یک حیوان جادویی از جنگل آسمانی نیست. او یک شعال است."

و بقیه هم گفتند: "او ما را گول زده است."

"او دارد بقیه ی شعال ها را صدا میکند."

"باید او را تنبیه کنیم."

و همه باهم شغال را یک گوشمالی حسابی دادند.