در مقابل لجبازی کودکان چه کنیم؟

لجبازی در کودکان یک صفت رفتاری رایج است که اغلب به صورت مقاومت شدید در برابر تغییر، اصرار بر تصمیم خود یا عدم تمایل به پیروی از دستورالعمل ها ظاهر می شود. این رفتار می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله مرحله رشد کودک، تمایل به استقلال یا پاسخ به استرس محیطی. مهم است که بدانیم در حالی که لجبازی می تواند برای والدین و مراقبان چالش برانگیز باشد، اما بخشی طبیعی از رشد کودک است.

علل و پیامدهای لجبازی در کودکان

ریشه لجبازی در کودکان می تواند چند وجهی باشد. این می تواند راهی برای آنها باشد تا در موقعیت هایی که احساس ناتوانی می کنند کنترل خود را اعمال کنند، یا ممکن است منعکس کننده ناراحتی آنها از تجربیات جدید باشد. علاوه بر این، می تواند نشانه ای از مسائل عاطفی اساسی مانند اضطراب یا ناامیدی باشد. درک این علل برای پرداختن به رفتار به طور موثر و همدلانه بسیار مهم است.

نمونه هایی از لجبازی در کودکان

امتناع از خوردن برخی غذاها

نمونه کلاسیک لجبازی در کودکان امتناع از غذا است. این رفتار اغلب از میل به خودمختاری یا ترس از تجربیات جدید ناشی می شود. این می تواند برای والدین خسته کننده باشد، به خصوص زمانی که به تغذیه کودک مربوط می شود.

مثال: یک کودک ممکن است به طور مداوم از خوردن سبزیجات امتناع کند و اصرار کند که در هر وعده غذایی فقط پاستا یا پیتزا داشته باشد.

مقاومت در برابر خواب

بسیاری از کودکان با مقاومت در برابر خواب، لجبازی نشان می دهند. این رفتار می تواند ناشی از ترس از دست دادن، تحریک بیش از حد، یا صرفاً مبارزه در انتقال از زمان بازی به خواب باشد.

مثال: کودکی هر شب عصبانی می شود و اصرار می کند که به جای رفتن به رختخواب بیدار بماند و تلویزیون تماشا کند.

نادیده گرفتن دستورالعمل ها

کودکان اغلب با نادیده گرفتن دستورالعمل ها لجبازی نشان می دهند، که ممکن است ناشی از تمایل به آزمایش مرزها یا واکنش به احساس کنترل باشد.

مثال: یک کودک علی رغم درخواست های مکرر والدین برای تمیز کردن، به بازی با اسباب بازی های خود ادامه می دهد.

امتناع از پوشیدن لباس های خاص

لجبازی در انتخاب لباس اغلب منعکس کننده احساس در حال ظهور کودک از خود و ترجیح است. همچنین می تواند واکنشی به ناراحتی حسی یا تمایل به کنترل باشد.

مثال: کودکی اصرار دارد که هر روز یک لباس ابرقهرمانی بپوشد و از هر لباس دیگری امتناع کند.

عدم شرکت در فعالیت های گروهی

برخی از کودکان ممکن است سرسختانه از شرکت در فعالیت های گروهی امتناع کنند، احتمالاً به دلیل کمرویی، ترس از موقعیت های جدید یا ناراحتی در گروه.

مثال: در طول سفر مدرسه، کودک به جای اینکه در یک بازی گروهی به همکلاسی‌های خود بپیوندد، تنها نشستن را انتخاب می‌کند.

درخواست مکرر چیزی با وجود اینکه به شما نه گفته شده است

لجبازی اغلب زمانی دیده می‌شود که بچه‌ها به طور مکرر چیزی را حتی پس از نه گفتن درخواست می‌کنند. این رفتار می تواند آزمونی برای تعیین مرزها یا مبارزه ای برای درک محدودیت ها باشد.

مثال: یک کودک مدام در خواربار فروشی آب نبات می خواهد، حتی پس از اینکه والدین بارها نه گفته اند.

اصرار بر انجام مستقل وظایف

اصرار سرسختانه بر انجام کارها به طور مستقل می تواند نشانه نیاز کودک به خودمختاری باشد. در حالی که استقلال را تقویت می کند، گاهی اوقات می تواند غیر عملی یا ناامن باشد.

مثال: یک کودک خردسال اصرار دارد که شیر خود را بریزد که منجر به ریختن مکرر آن می شود.

پرتاب کج خلقی برای گرفتن راه

کج خلقی یک شکل رایج از لجبازی است که اغلب توسط کودکان برای ابراز ناامیدی یا برای رسیدن به راه خود در زمانی که احساس می کنند شنیده نمی شوند، استفاده می کنند.

مثال: کودکی در فروشگاهی عصبانی می‌شود و اسباب‌بازی می‌خواهد که نمی‌تواند داشته باشد.

امتناع از اشتراک اسباب بازی

امتناع از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی ها یک نمایش معمولی از لجبازی است که نشان دهنده مرحله رشد کودک از درک مالکیت و همدلی است.

مثال: در طول یک بازی، یک کودک سرسختانه از به اشتراک گذاشتن کامیون اسباب بازی مورد علاقه خود با یک دوست خودداری می کند.

اجتناب از تکالیف مدرسه یا مشق شب

اجتناب از تکالیف مدرسه یا تکالیف خانه اغلب نشانه لجبازی است، احتمالاً به دلیل عدم علاقه، مشکل در انجام کار، یا سایر مسائل اساسی.

مثال: یک کودک مکرراً از انجام تکالیف ریاضی خود اجتناب می کند و ادعا می کند که خیلی سخت یا کسل کننده است.

۱۵ راه برای مقابله با لجبازی کودکان

قوانین شفاف و منسجم ایجاد کنید

تنظیم قوانین واضح و منسجم ساختاری را فراهم می کند که می تواند به مدیریت رفتار لجبازانه کودک کمک کند. انتظارات را ایجاد می کند و ابهام را کاهش می دهد.

مثال: اجرای یک برنامه منظم زمان خواب می تواند به کودک کمک کند تا زمان خواب را بدون مقاومت درک کند و به تدریج آن را بپذیرد.

گزینه های پیشنهادی

پیشنهاد انتخاب به کودکان توانمند می‌شود و باعث می‌شود آنها احساس احترام کنند و کمتر لجبازانه رفتار کنند. این به آنها احساس کنترل در محدوده های تعیین شده را می دهد.

مثال: اجازه دادن به کودک بین دو گزینه غذایی سالم می تواند از جنگ در زمان صرف غذا جلوگیری کند.

از تقویت مثبت استفاده کنید

تقویت مثبت به جای تمرکز بر رفتار منفی، با پاداش دادن به تبعیت و همکاری کودک، رفتار خوب را تشویق می کند.

مثال: تحسین یا پاداش کوچک برای کودکی که تکالیف را بدون سر و صدا انجام می دهد، می تواند رفتار مثبت را تقویت کند.

همدلی و تفاهم را تمرین کنید

نشان دادن همدلی و درک می تواند به حل رفتار لجوجانه کمک کند. به رسمیت شناختن احساسات کودک باعث می شود که احساس کند شنیده شده و ارزشمند است.

مثال: اذعان به ناامیدی کودک در مورد زمان خواب و گفتگوی آرام در مورد احساسات او می تواند زمان خواب را قابل کنترل تر کند.

یک محیط مشارکتی ایجاد کنید

مشارکت دادن کودکان در تصمیم گیری و حل مسئله باعث تشویق همکاری و کاهش لجبازی می شود. این باعث می شود آنها احساس کنند شرکت کننده فعال هستند.

مثال: همکاری با کودک برای ایجاد یک برنامه غذایی هفتگی می تواند لجبازی مرتبط با غذا را کاهش دهد.

از مبارزات قدرت اجتناب کنید

پرهیز از رویارویی مستقیم و جنگ قدرت می تواند از تشدید رفتار سرسختانه جلوگیری کند. نبردها را عاقلانه انتخاب کنید و روی سازش تمرکز کنید.

مثال: به جای اینکه کودک را مجبور کنید لباس خاصی بپوشد، دو گزینه قابل قبول پیشنهاد دهید و اجازه دهید او انتخاب کند.

الگوی رفتار مناسب

کودکان اغلب رفتار بزرگسالان را تقلید می کنند. نشان دادن صبر، انعطاف پذیری و ارتباط خوب می تواند بر رفتار کودک تأثیر مثبت بگذارد.

مثال: نشان دادن مذاکره آرام و محترمانه در تصمیم گیری های خانوادگی می تواند به کودکان راه های موثری برای بیان ترجیحات خود بیاموزد.

اطمینان از روال ثابت

یک برنامه منظم روزانه قابلیت پیش بینی و امنیت را فراهم می کند که می تواند به کاهش رفتار لجبازی در کودکان کمک کند.

مثال: یک برنامه منظم بعد از مدرسه که زمان بازی و تکالیف را متعادل می کند، می تواند مقاومت در برابر تکالیف مدرسه را کاهش دهد.

از پیامدهای منطقی استفاده کنید

اجرای پیامدهای منطقی برای اعمال به کودکان مسئولیت پذیری و تأثیر انتخاب های آنها را می آموزد و به مهار رفتارهای لجوجانه کمک می کند.

مثال: اگر کودکی از به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی‌ها امتناع کند، ممکن است مجبور شود برای مدتی به تنهایی بازی کند و به او کمک کند اهمیت اشتراک‌گذاری را درک کند.

ارتباطات باز را تشویق کنید

تشویق ارتباط باز و صادقانه به کودکان کمک می کند تا احساسات و نگرانی های خود را بیان کنند و نیاز به رفتارهای لجبازانه را کاهش دهد.

مثال: بحث‌های خانوادگی منظم که در آن همه می‌توانند نظرات خود را بیان کنند، می‌تواند به کودک کمک کند احساس کند شنیده شده و درک می‌شود.

جلب توجه و محبت کنید

ارائه توجه و محبت فراوان به کودکان نسبت به ارزش آنها اطمینان می دهد، که می تواند رفتار لجبازانه توجه طلبانه را کاهش دهد.

مثال: گذراندن زمان با کیفیت یک به یک با یک کودک می‌تواند نیاز او را به اقدام برای جلب توجه کاهش دهد.

تقویت استقلال در محدوده

اجازه دادن به کودکان برای انجام استقلال در محدوده ایمن و معقول می تواند نیاز آنها به خودمختاری را برآورده کند و لجبازی را کاهش دهد.

مثال: اجازه دادن به کودک برای انتخاب لباس های روز خود (از انتخاب های از پیش تایید شده) می تواند از جنگ های صبحگاهی جلوگیری کند.

شنونده خوبی باشید

گوش دادن فعالانه به نگرانی ها و نظرات کودک باعث می شود که آنها احساس احترام و درک کنند و از رفتار لجبازانه بکاهند.

مثال: گوش دادن به کودک توضیح می دهد که چرا غذای خاصی را دوست ندارد و سپس با هم درباره گزینه های جایگزین بحث می کند.

آموزش مهارت های حل مسئله

آموزش حل موثر مشکلات به کودکان می تواند از ناامیدی و رفتار لجبازانه آنها در موقعیت های چالش برانگیز بکاهد.

مثال: راهنمایی یک کودک از طریق یک مشکل دشوار تکلیف به جای انجام آن برای او.

در صورت لزوم به دنبال کمک حرفه ای باشید

در موارد لجبازی شدید یا مداوم، جستجوی کمک حرفه ای می تواند برای درک و رسیدگی به مسائل اساسی مفید باشد.

مثال: مشاوره با روانشناس کودک برای کودکی که پیوسته از رفتن به مدرسه امتناع می کند.

با درک و پرداختن به علل ریشه ای لجبازی در کودکان و به کارگیری این راهبردها، والدین و مراقبان می توانند به طور موثری کودکان را از طریق چالش های رشدی خود مدیریت و راهنمایی کنند.