روش درمانی اوتیسم بوسیله floortime

روش درمانی floortime برای رهایی از چالش های اوتیسم نتایج شایانی به ارمغان آورده است. مهمترین نقطه ضعف کودکان درگیر اوتیسم در زمینه تعاملات اجتماعی به ویژه گفتار و ارتباطات ملموس است که به نظر می‌رسد این گروه از کودکان نه تنها علاقه ای به حضور در اجتماع ندارند بلکه ارتباط موثری با افراد نزدیک حتی والدین نیز دیده نمی شود. در این مطلب با شیوه تشخیص و راهکارهای موثر درمانی آشنا خواهید شد.

طیف اوتیسم چیست

اگر مشکوک به وجود مشکلات گسترده در رفتار فرزندتان هستید، می بایست با متخصصان درمانگر، جلسات مشاوره ای را ترتیب دهید. معمولاً قبل از ۳ سالگی زنگ خطر های هشدار دهنده اوتیسم به عنوان یک طیف وسیع علائم به صدا در می‌آید اما می‌توان با تشخیص زودهنگام و استفاده از شیوه‌های درمانی تاثیر گذار کمک کرد تا چنین شواهدی کمرنگ شوند و فرد برای حضور در اجتماع نیز آمادگی لازم را داشته باشد.

درباره اختلال اوتیسم علاوه بر تفاوت علائم، زمان تظاهر رفتارهای مشکوک نیز متفاوت است به طوری که افراد درگیر اوتیسم غیر معمول، ممکن است نخستین نشانه‌های رفتاری را در حدود یک تا دو سالگی نشان دهند اما قربانیان سندروم آسپرگر دیرتر با چنین چالش‌هایی مواجه می‌شوند.

نخستین گام برای تشخیص درمان و توانبخشی گروه درگیر اوتیسم، شناخت زنگ خطر های هشدار دهنده است و آگاهی از رشد مهارت ها می تواند به خانواده ها کمک شایانی نماید، علاوه بر آنکه متخصصان درمانگر که شامل چندین فرد زبده هستند، می‌توانند تشخیص را ممکن می کنند، علاوه بر آن که برنامه جامع درمانی را نیز پیشنهاد دهند.

خدمات توانبخشی مبتنی بر آموزش مهارتهای ارتباطی و تعاملی از طریق حمایت های خانواده بوده که با انجام تمرینات و تکنیک ها میتوان شاهد پیشرفت شایان کودک نیز بود.

در چه زمان می بایست، برای درمان کودک ابتلا به اوتیسم اقدام کرد؟

خانواده ها ممکن است که شواهد خاص این اختلال را نشناسند و رفتارهای مشکوک را به منزله خجالت و یا شخصیتی درونگرا فرزندشان تلقی کنند اما در صورتی که چنین شواهدی دیده شود هر چه سریعتر می بایست راهی مطب متخصصان درمانگر شد. در ادامه به چند مورد گریزی زده شده است:

کودک علاقه‌ای به مراوده با دیگران ندارد به گونه ای که در نخستین ماه های تولد نیز ارتباط چشمی دیده نشده است و برای جلب توجه دیگران تلاشی نمی‌کند.

استفاده از زبان بدن و اشاره در این گروه از کودکان به سختی دیده می شود علاوه بر آن که رشد گفتاری نیز به کندی پیش می‌رود.

به نظر نمی رسد کودک توجهی به گفته های دیگران داشته باشد علاوه بر آن که واکنش خاصی نسبت به شنیدن نام خود نیز بروز نمیدهد.

نحوه بازی کردن این گروه از کودکان نیز خاص بوده و اغلب تمایل دارند، همواره با اسباب بازیهای خاصی سرگرم شوند.

رفتارهای تکراری غیر معمول نیز از دیگر شواهد مختص این اختلال بوده به طوری که همواره وابستگی بسیاری به اشیا خاص دیده می‌شود علاوه بر آنکه مقاومت نسبت به تغییرات جدید خانواده‌ها را با مشکلاتی مواجه می‌کند. این کودکان در برخی موقعیت ها با رفتارهای خاص مانند تکان دادن غیر معمول دست ها، موجب تعجب اطرافیان می شوند.

حساسیت حسی کودک را نیز می بایست اشاره کرد به طوری که نسبت به برخی محرک‌ها واکنش بیش از حد دیده می‌شود، بنابراین باید شرایط زندگی خانوادگی را به گونه‌ای تنظیم کرد که مزه‌ها، بوها و جنس البسه موجب تحریک این گروه از کودکان نشود. 

فراموشی در آموزش مهارت‌های معمول زندگی نیز از دیگر چالش‌های این اختلال است، به طوری که اگرچه کلمات خاصی را همواره به کار می‌برند اما حال تلاشی برای کاربرد واژگان دیگر دیده نمی شود.

با این حال خانواده‌ها باید در نظر بگیرند، زمانی می‌توان به وجود اختلالات طیف اتیسم، مشکوک شد که مجموعه ای از رفتار خاص، دیده شوند بنابراین تنها یک علامت واحد را به منزله تشخیص قطعی در نظر نگیرید علاوه بر آنکه پزشک معیارهای مختلفی را برای غربالگری در نظر می‌گیرد.

در جلسات مشاوره برای شناخت کودکان اوتیسمی چه فرآیندی صورت می‌گیرد؟

کودکان اوتیسمی علیرغم، درگیری با یک اختلال ممکن است شواهد خاصی را نشان دهند علاوه بر سن، شدت درگیری و شرایط زندگی بر بروز علائم تاثیرگذارند. خانواده‌ها مراوده نزدیکی با کودکان دارند و می‌توانند در انتقال داده ها تجربی موفق ظاهر شوند. معمولاً متخصص درمانگر پرسشنامه‌ای را در اختیار افراد نزدیک مانند والدین، پرستاران و معلمان می گذارند تا در اسرع وقت شناخت و تجویز خدمات درمانی ممکن شود.

علی رغم، شیوع اوتیسم در بین جوامع، دانشمندان نتوانستند با اطمینان دلایل ایجاد این اختلال را روشن کنند اما باید زمینه ژنتیکی تاثیرگذار را اشاره کرد به طوری که علائم اوتیسم بیشتر در افرادی ظاهر می‌شود که خانواده آنها قبلاً دارای یک فرد اوتیسمی بوده اند.

مادران باردار نیز می‌بایست نسبت به سبک زندگی خود در این دوران حساس، کنترل دقیقی داشته باشند. حضور در محیط های ناسالم از نظر آلاینده و یا تغذیه از مواد فاقد ارزش غذایی می تواند تبعات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد.

در برخی از کودکان اوتیسمی، تظاهر علائم با بیماری‌های دیگری همراه بوده است از جمله می‌توان فلج مغزی، عفونت، سرخجه مادر در دوران بارداری، اسکلروز و اختلال در متابولیسم چربی به ویژه در زنان چاق را اشاره کرد.

لزوم شناخت شواهد تشخیص دهنده اوتیسم

اختلال اوتیسم، شواهد بسیاری را برای فرد قربانی به همراه دارد اما با تشخیص زودهنگام می توان محدودیت ها را کمرنگ کرد به طوری که فرد حضور بهتری در اجتماع داشته و برای کسب مراودات نیز گامی موثر بر دارد. در اوایل کودکی نیز این مشکل قابل شناسایی است به طوری که خانواده‌ها زنگ خطر های هشدار دهنده را در برخی موارد برای سنین یک سالگی و دو سالگی شناسایی کرده اند.

اگرچه متخصص درمانگر وظیفه تشخیص و تجویز خدمات درمانی را دارد اما می‌توان با کسب آگاهی از منابع علمی موثق، کمک کرد هرچه سریع‌تر به وضعیت کودک مشکوک شد و برای بهبودی گام برداشت.

علائم اولیه اوتیسم در کودکان به چه صورت است؟

اوتیسم با چهار ویژگی اصلی مشخص می‌شود و می‌توان چنین وضعیتی را برای کودکان درگیر، ردیابی کرد بنابراین اگر فرزندتان چالش هایی در زمینه تعاملات اجتماعی و ارتباطات داشته و همواره رفتاری کلیشه‌ای را نشان می‌دهد و وابستگی خاصی به برخی فعالیت‌ها دارد، باید نسبت به وجود چنین وضعیتی مشکوک شوید، علاوه بر آن که نحوه بازی کردن این گروه از کودکان به شدت متفاوت است به طوری که ساعت ها می توانند بدون خستگی با وسایل خاصی سرگرم شده و لذت واضحی را دریافت کنند.

علائم گفتاری کودکان اوتیسمی

از ملموسترین شواهدی که می‌توان برای کودکان اوتیسمی به عنوان زنگ خطر هشدار دهنده تلقی کرد، چالش‌های گفتاری است به طوریکه این گروه نه تنها قادر به بیان افکار و ایده‌های خود نیستند بلکه درک کلام اطرافیان نیز به سختی میسر می‌شود.

ممکن است شما در اطرافتان با کودک اوتیسمی مواجه شده اید که همواره برخی واژگان را به شکل طوطی وار بیان می کند علاوه بر آنکه قادر به تمایز دستورالعملهای ساده نیز نیست. تفکر انتزاعی در توسعه گفتاری این گروه از کودکان با چالش مواجه است به طوری که نمی‌توانند از ضمایری همچون " شما و من" به درستی استفاده کنند.

ناتوانی کودک در حرف زدن و درک گفتار از شایع ترین شکایات خانواده‌ها در جلسات مشاوره ای با درمانگر بیان می شود بنابراین بهتر است شناخت درستی از الگوی رشد کلامی کودکان داشت تا با مشاهده محدودیت های جدید، برای تشخیص و درمان اقداماتی را صورت داد.

ضعف در ارتباطات اجتماعی کودکان اوتیسمی چگونه مشخص میشود؟

کودکان از سنین نخست تولد برای حضور در اجتماعات، رفتارهایی خاص را نشان می‌دهند که در کودکان اوتیسمی دیده نمی شود به طوریکه نقص حسی و ادراکی به نظر می‌رسد و والدین درباره قدرت شنوایی فرزندشان نگرانی هایی را احساس می‌کنند اما می‌توان با ارزیابی دقیق‌تر چنین شبهاتی را برطرف کرد.

کودکان اوتیسمی نسبت به تماس چشمی علاقه ای ندارند، علاوه بر آنکه اصوات محیطی اغلب، توجه آنها را جلب نمی کند و حتی سر خود را در پاسخ به حرکات دیگران برنمی‌گردانند.

نداشتن روابط عاطفی نزدیک با والدین نیز به منزله یک زنگ خطر هشدار دهنده است که می بایست در ماه‌های نخست تولد، آن را جدی گرفت، به ویژه زمانی که والدین متوجه می‌شوند کودک برای در آغوش گرفتن رغبتی نشان نمی دهد علاوه بر آنکه برای تماس فیزیکی نیز مقاومت جدی دارد.

نحوه بازی کردن کودکان اوتیسمی چگونه است؟

در سنین خردسالی اغلب کودکان علاقه بسیاری برای بازی و سرگرمی دارند اما گروه درگیری اوتیسم متفاوت هستند به گونه ای که نه تنها تلاشی برای بازی با اسباب بازی های مورد علاقه نشان نمی‌دهند بلکه وسایل خاصی را برای سرگرمی انتخاب می کنند به گونه‌ای که این شیوه ای عجیب و غریب، تعجب اطرافیان را برمی‌انگیزد.

چرخاندن چرخ های کامیون اسباب بازی، پیچاندن پیچ‌ها، بو کشیدن یا مکیدن عروسک ها و …. از جمله رفتارهای خاص این گروه از کودکان عنوان می شود.

چالش های رفتاری خاص کودکان اوتیسمی

این گروه از کودکان ضعف جدی در کسب مهارت های معمول دارند به طوری که ممکن است هرگز بدون حمایت خانواده نتوانند لباس بپوشند، از توالت استفاده کنند و یا حتی تغذیه شوند و گروهی نیز تاخیر نسبت به سایرین دارند.

متاسفانه چنین چالش‌هایی موجب می شود که خطر آسیب به روحیه افزایش یابد اما می توان با نظارت مداوم و آموزش کمک کرد که چنین محدودیت‌های کمرنگ شود علاوه بر آنکه آسیب جدی برای این گروه از کودکان به ویژه هنگام عبور از خیابان شلوغ و بازی با وسایل خاص و غیره دیده نشود.

بروز خشم و عصبانیت در رفتار کودکان اوتیسمی به شدت شایع است به طوری که خطر آسیب به خود دیده می شود. این گروه همواره دستان خود را گاز می گیرند، سرشان را به زمین می کوبند و حتی ممکن است اقدام به زدن به دیوار کنند ولی خانواده ها باید نسبت به حساسیت ویژه فرزندشان در مقابل محرک های خاص، آگاهی داشته باشند.

متخصصان بیان می کنند که کودکان اوتیسمی رفتارهای دیگری را نیز به شکل تکراری و کلیشه‌ای نشان می‌دهند به طوری که ممکن است همواره آنها را در حالت ایستاده یا نشسته ببینید که در حال تاب دادن دست ها و یا چرخیدن به دور خود هستند.

این نوع علاقه‌مندی در بازی‌های آنها نیز به چشم میخورد به طوری که همواره اشیا را در ردیف های مرتب می چینند و یا می توانند برای بازی با وسایل خاص، انرژی داشته باشند.

اگرچه این گروه از کودکان نسبت به ترس های معمول سایرین بی توجه هستند اما ممکن است صدای جاروبرقی و یا حتی آژیر آمبولانس عبوری، واکنش شدید این گروه را برانگیزد.

علت اوتیسم در کودکان کدام است؟

اوتیسم در کودکان نوعی اختلال در سیستم عصبی بوده که توسط پارامترهای مختلفی ممکن است، ایجاد شود اما برای قضاوت درست، جمع بندی اطلاعات علیرغم تلاش محققان میسر نشده است.

وراثت و سابقه خانوادگی نه تنها به عنوان جدی ترین عامل خطر برای این اختلال مطرح هست که احتمال  درگیری را برای برخی خانواده‌ها، افزایش می دهد البته دیدگاه مشترکی برخی محققان نشان می‌دهد عوامل خارجی نیز مانند محیط زیست آلوده، شرایط دشوار بارداری و مصرف داروهای خاص توسط مادر باردار نیز می توانند چنین شرایطی را رقم زنند.

سن والدین نیز می‌تواند به عنوان دیگر فاکتور مطرح باشد اما برخی تصور می‌کنند واکسیناسیون یکی از عوامل تاثیرگذار در بروز اوتیسم است اما باید دانست که نتایج مطالعات، چنین احتمالی را رد می‌کند، علاوه بر آن که فاکتور جنسیت نیز شیوع را در پسران بیشتر کرده است.

دیگر چالش های ناشی از اوتیسم

اوتیسم اگرچه متمرکز بر محدودیت‌هایی در زمینه تعاملات اجتماعی، مشکلات ارتباطی و انجام رفتارهای تکراری بوده اما باید پذیرفت برای برخی افراد چالش‌های دیگری را نیز بسته به شدت علایم، تحمیل می‌کند به طوری که گروه درگیر ممکن است همزمان از مشکلاتی همچون اختلال تشنج، اختلال خواب، مشکلات دستگاه گوارشی و چالش‌های پردازش حسی نیز رنج ببرند.

تشخیص اوتیسم برای برخی زمان زیادی می طلبد، با توجه به آنکه آزمایش خون و دیگر روش ها نتوانستند چندان کارآمد واقع شوند. متخصص درمانگر رفتار و رشد کودک را به عنوان یک الگو در نظر میگیرد تا محدودیت های ناشی از این اختلال را مشخص کند.

درمان اوتیسم در کودکان چگونه است؟

متاسفانه علی رغم تلاش محققان و متخصصان، شیوه کارآمدی برای بهبود چالش‌های ناشی از اوتیسم کشف نشده است اما می‌توان روش درمانی floortime نیز شاهد بهبودی علائم بود بنابراین نباید والدین تسلیم شوند و با ناامیدی روحیه کودک را نیز تضعیف کنند. تکنیکها و تمارین متفاوتی برای بهبود چالش های اوتیسم وجود دارند و می‌توان کمک کرد تا شخصیتی نسبتا مستقل داشته و حتی برای امور روزمره نیز چندان به حمایت نیاز نداشته باشد.

اصلاح رفتار و استفاده از داروها می تواند برای مشکلات این چالش، تاثیرگذار باشد به طوری که این گروه از کودکان، مشارکت بیشتری در ارتباطات داشته و بتوانند مهارت های اجتماعی را نیز توسعه بخشند.

علاوه بر والدین، معلمان و روانپزشکان نیز برای بهبود علائم اوتیسم، نقشی تاثیرگذار دارند که می‌توان با برنامه‌های کارآمد، شاهد بهبود مهارت‌های اجتماعی، ارتباطات کلامی و تقویت مهارتهای حرکتی بود.

برای گروهی که از طیف شدید این اختلال روانی رنج می برند، چندان پیشرفت شایانی حاصل نمی‌شود اما گروه درگیر علائم خفیف، حتی می‌توانند موفقیت‌هایی را در زندگی عادی نیز رقم زنند به شرط آنکه تعهد لازم نسبت به برنامه درمانی وجود داشته باشد.

شیوع اوتیسم چگونه است؟

اوتیسم به عنوان یک اختلال، محدودیت‌هایی را در زمینه سازگاری اجتماعی فرد، عملکرد گفتاری و رشد ذهنی رقم می زند اما می توان با تشخیص زودهنگام، نتایج قابل توجهی را شاهد بود.

اگر چه در اواسط قرن گذشته، این چالش به عنوان یک اختلال نسبتاً نادر مطرح بود اما با گذشت زمان، روز به روز بر تعداد گروه درگیر افزوده می‌شود.

بعضی معتقدند واکاوی دقیق شواهد و آمار گیری دقیق توانسته، چنین شفافیت آماری را رقم بزند البته گروه نیز سبک زندگی غلط را به عنوان محرک احتمالی جهت شیوع اوتیسم، بیان می‌کنند.

خانواده ها برای کاهش احتمال درگیری فرزندشان با اوتیسم، باید موارد تاثیرگذار را بشناسند، مطمئنا قرار گرفتن در معرض عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی و مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها یا اثرات شیمیایی بر بدن مادر در دوران بارداری می تواند منجر به احتمال درگیری دو چندان شود.

زمانی می‌توان به تشخیص اوتیسم اطمینان کرد که علاوه بر پزشک معالج، متخصص مغز و اعصاب، روانپزشک و روانشناس نیز ارزیابی هایی را صورت دهند. والدین و مربیان به عنوان افرادی که رابطه نزدیک با کودک دارند می‌توانند به عنوان افرادی مطرح باشند که اطلاعات دقیق را در اختیار این گروه متخصصان بگذارند.

نقش والدین برای مبارزه با اوتیسم کودکان

مطمئنا تمامی افراد درگیر اوتیسم نقص جدی ندارد، حتی گروهی ممکن است استعداد ویژه نیز داشته باشند بنابراین خانواده ها باید درست توانمندی‌های فرزندشان را بشناسند و متناسب با شرایط، وظایفی را نیز محول کنند.

توصیه می شود که برای اعتماد به نفس کودک، شرایط را به گونه‌ای تنظیم کرد که مسئولیت‌هایی را نیز اجرا کند علاوه بر آنکه برای حضور در اجتماع نیز  انگیزه داشته باشد.

برخی از خانواده ها، اوتیسم را به عنوان یک اختلال فلج کننده تلقی می کنند که محدودیت های جدی را رقم می‌زند اما این واکنش، اضطراب و سردرگمی را به ارمغان می آورد.

علت شیوع بیشتر اوتیسم در پسران چیست؟

اختلالات و چالش های مختلف روحی اغلب در پسران شایع تر است و به عنوان یک سوال همواره دیگران را به چالش می‌کشاند اما تحقیقات علمی نیز نتوانستند این واقعیت را توجیه کنند.

اگرچه فرضیه های زیادی در این‌باره وجود دارد. اما تنها نکته روشن درباره این اختلال، جامعه بزرگتر پسرانه درگیر اوتیسم بیان می شود.

رابطه بین وضعیت مادر در دوران بارداری و اختلال اوتیسم کودکان

مادران اغلب از پزشک می پرسند که چه اتفاقی و اشتباهی را من در دوران بارداری، صورت داده‌ام که نتیجه آن اوتیسم در رفتار فرزندم شده است؟

اما متاسفانه با وجود این واقعیت که ما در قرن بیست و یکم به سر می بریم، هیچ پیش فرضی برای پیش‌بینی تولد کودکان اوتیسم وجود ندارد. اگر چه با بررسی شواهد، می توان ریسک درگیری را احتمال داد اما با داشتن سبک زندگی سالم و دوری از شرایط تاثیرگذار  می‌توان، از بروز چنین اختلالی دوری گزید.

بسیاری نیز با این سوال مواجه هستند که چرا امروزه بر خلاف دهه های قبل، چنین مشکلی بسیار شایع شده است اما محققان بیان می‌کنند تعداد کودکان درگیر افزایش نیافته است بلکه ابزارها به چنین فرآیندی کمک کرده اند، علاوه بر آنکه آگاهی والدین افزایش یافته است به طوری که می‌توان با شناخت زنگ خطر های هشدار دهنده بر خلاف نسل های قبلی که دچار سردرگمی می شدند، راهی مطب متخصصان و درمانگران شد، تا چنین اختلالی تشخیص داده می شود.

آیا کودکان اوتیسمی می توانند به مدرسه‌های معمولی بروند یا نیاز به آموزش خاصی وجود دارند؟

کودکان اوتیسمی اغلب از نظر کسب توانمندی برای مهارت های معمولی نیز چالش دارند بنابراین نمی‌توان چندان به حضور در مدرسه های عادی امیدوار بود. اغلب خانواده ها ترجیح می‌دهند با استخدام معلم های حاذق به صورت خصوصی، کمک کنند فرزندشان برای حضور در کلاس‌های معمولی، آمادگی داشته باشد البته برخی با سطح شدید این اختلال مواجه هستند و حضور در مدارس می‌تواند تبعات دیگری را رقم زند.

فارغ از سطح یادگیری، پزشکان بیان می‌کنند برخی از کودکان اوتیسم در شرایط عادی نسبت به سایرین ممکن است، بیشتر درگیر بیماری های مختلف شوند بنابراین چنین تجویزی نباید بدون مشورت با پزشک صورت گیرد.

استفاده از سایر خدمات درمانی کارآمد و تعهد به اجرای تمرین و تکنیک ها می تواند به جبران نقایص شناختی کمک کند به طوری که این گروه از کودکان نیز پتانسیل لازم را به اجرا گذاشته و مهارت های تخصصی نیز کسب کنند.

روش درمانی floortime و اوتیسم

روش درمانی floortime، برای کاهش تبعات اوتیسم توانسته نتایج شایانی را به همراه داشته باشد. از مهمترین مشخصه این شیوه که توسط " استانلی گرین اسپن" ابداع شده است، می توان شباهت بالا به بازی درمانی را اشاره کرد که کمک می کند از این طریق به صورت غیر مستقیم، شاهد بهبود مراودات ارتباطی بود. البته باید دانست در این برنامه تاثیرگذار، مراحلی به صورت دقیق و جزئی می توانند کمک کننده باشند.

اوتیسم در تمامی قربانیان به یک شکل تظاهر نمی یابد بنابراین چالش‌هایی که درک می‌کنند نیز متفاوت هستند، بنابراین استفاده از شیوه های خاصی برای رهایی از این چالش ها وجود دارد. خوشبختانه این شیوه از سوی کودکان درگیر نیز با استقبال زیادی مواجه می‌شود به دلیل آن که علاقه و تمرکز کودک به عنوان یک معیار در نظر گرفته می شود.

نمی توان انتظار داشت از این طریق کودک مهارت های گفتاری و بدنی خود را برطرف کند اما نتایج شایانی از نظر احساسی و روانی به ارمغان می آورد به طوری که می‌توان شاهد دستیابی به مهارتهای پیشتر نیز بود.

مزایا روش درمانی floortimeچیست؟

روش فلورتایم به عنوان یک شیوه تاثیرگذار می تواند برای رهایی کودکان از چالش‌های عاطفی، اجتماعی و ذهنی کمک کننده باشد به نحوی که محدودیت‌های ناشی از اوتیسم کمرنگ خواهد شد.

از دیگر مزایای که فلورتایم برای کودکان به همراه دارد، می‌توان فرصتی جهت انجام بازی خود انگیخته، بازی نیمه ساختمند، فعالیت حسی و فعالیت حرکتی اشاره کرد.

اوتیسم، چالش های بسیاری را به ارمغان می‌آورد بنابراین برنامه های درمانی متفاوت هستند که اغلب از سوی متخصصینین درمانگر انتخاب می‌شوند اما در این رویکرد درمانی میتوان شاهد حضور بیشتر کودک در فعالیت‌های مربوطه بود.

آشنایی با فعالیتهای روش درمانی floortimeجهت کاهش تبعات اوتیسم

برای انتخاب فعالیت های فلورتایم می‌بایست علایق و تمایلات شخصی کودک را مدنظر قرار داد، به همین دلیل حضور پررنگ نیز میسر می شود. در ادامه متن، با چند مورد از فعالیت‌های این شیوه آشنا شوید که همراه با والدین، درمانگران و آموزگاران می‌توان برای اجرای آنها گام برداشت:

عبور از تونل

برای شبیه سازی این فعالیت نیاز به چندین اسباب بازی وجود دارد از جمله می‌توان به ماشین اسباب بازی اشاره کرد که باید از تونل ساخته شده توسط دیگر وسایل عبور کند. همچنین برخی درمانگران از دست های خود برای ساخت تونل کمک می‌گیرند اما توجه و تمرکز کودکان زمانی بیشتر است که شاهد استفاده بیشتر از اسباب بازی ها بود.

کتاب خواندن

مطالعه و قصه گویی از دیگر شیوه‌های است که می تواند به اشتراک تجربیات و ایده های جدید نیز منجر شود بنابراین باید از حالت بدنی و دیگر ابزار، جهت تصویر سازی شخصیت ها، کمک گرفت. برخی نیز برای مشارکت بیشتر کودکان، توصیه می کنند که صفحات کتاب لمس شوند و تصاویر نیز مرور گردند. در صورت علاقه یک کودک می توان برای بازسازی داستان از اسباب بازی ها نیز کمک گرفت.

توپ بازی

برای این فعالیت می توان گروهی از توپ ها با تنوع بالای اندازه را انتخاب کرد تا بسته به شرایط، آنها را بر روی زمین قرار داده و یا با انداختن در داخل سبد، احساس بهتری را تجربه کند. چنین شیوه ای را می توان به اشکال مختلف انجام داد و شاهد سرگرمی کودک نیز بود.

مرتب سازی رنگ ها

برای انجام این بازی می توان سطل های رنگارنگ را تهیه کرد یا از طریق برچسب های رنگی، فعالیتی را صورت داد تا کودک بتواند تناسب بین رنگ اسباب‌بازی‌ها و سطل مد نظر را انجام دهد.

خانه سازی

این فعالیت از طریق لوگوها و دیگر وسایل ممکن است تا کودک بتواند ضمن سرگرمی، اقدام به خانه سازی نیز نماید، همچنین برای تاثیرگذاری بهتر پیشنهاد میشود که فرآیند یادگیری رنگها و طبقه‌بندی نیز صورت گیرد.

رقصیدن

رقصیدن از جمله سرگرمی های مهیجی است که می‌تواند توجه اغلب کودکان را برانگیزد به همین منظور با انتخاب آهنگ مورد علاقه می‌توان حرکاتی موزون را اجرا کرد و کمک نمود تا حرکات را تقلید نماید.

گام های ترکیبی

برای تقویت حس لامسه و استفاده از این مهارت، توصیه می‌شود، مواد با بافت های متفاوت همچون لباس، پلاستیک و کاغذ های روغنی را در یک مسیر قرار داد تا کودک ضمن عبور از آنها با جنس های متفاوت آشنا شود که می تواند به تقویت مهارت های حرکتی درشت نیز بیانجامد، به طوری که بهبودی در فرایند یکپارچگی حسی نیز صورت می‌گیرد.

پازل

انجام بازی پازل برای یافتن تکه های مناسب جایگاه، می‌تواند فرصتی مهیج برای تقویت مهارت های کودک درگیر اوتیسم باشد. توصیه می‌شود خانواده‌ها علاوه بر نظارت، نقش مشارکتی نیز داشته باشند که به بهبود عملکردهای کودک درگیر نیز کمک می کند.

شرایط محیط برای اجرای فعالیت های روش درمانی floortime

روش درمانیfloortime می تواند صعف های ناشی از این اختلال را کمرنگ کند با توجه به آن که کودک حضوری فعال برای انجام تمارین دارد. بنابراین شرایط محیطی نیز می بایست استاندارد باشد. محرکهای محیطی می توانند حساسیت بالایی را در این گروه از کودکان برانگیزنند. ایده آل ترین زمان برای اجرای فعالیت ها ۲ تا ۵ ساعت در روز عنوان می‌شود، همچنین نباید، قوانین را به گونه‌ای تصویب نمود که کودک برای آزادی عمل خود محدودیت‌هایی را تجربه نماید.

علت تاثیر گذاری روش فلورتایم در درمان اوتیسم

مهارت های فردی و اجتماعی در نخستین ماه های تولد نوزاد کسب می‌شوند بنابراین فعالیت‌هایی همچون بازی، لباس پوشیدن و استحمام می‌توانند به تحریک حسی منجر شوند اما چنین توانمندی‌های در کودکان اتیستیک متفاوت است به طوری که ضعف‌های جدی را تجربه می‌کنند، استفاده از مدل فلورتایم با توجه به آنکه انعطاف بالای در اجرای تمارین وجود دارد می‌تواند نتایج شایانی را به ارمغان آورد.

توصیه های کلی برای والدین کودکان اوتیسمی

اوتیسم با شواهد خاص رفتاری به عنوان یک اختلال گسترده دسته بندی می شود اما تنها متخصصین درمانگر، می توانند برای تشخیص و تجویز خدمات درمانی صلاحیت داشته باشند بنابراین اگر نسبت به رفتار خاص فرزندتان مشکوک هستید، بهتر است برای یک معاینه جامع راهی مطب پزشکان و یا روانشناسان کودک شوید تا ضمن ارزیابی دقیق، یک برنامه درمانی فردی و آموزشی اصلاحی نیز دریافت شود.

مهمترین نکته برای تاثیر گذاری خدمات درمانی، حمایت درست والدین است بنابراین به جای نگرانی و ناامیدی بهتر بوده که صبور و مهربان باشید و توصیه های متخصصین درمانگر را به درستی انجام دهید تا شاهد موفقیت نیز باشید.

تنبیه و سرزنش نه تنها برای این گروه از کودکان فایده ای ندارد بلکه ممکن است تشدید علائم را نیز به دنبال داشته باشد بنابراین والدین باید فضایی مملو از آسایش روحی و روانی برای کودک درگیر فراهم کنند تا ضمن امنیت بیشتر، افزایش اعتماد به نفس نیز به وجود آید، مطمئناً در چنین موقعیت‌هایی، یادگیری مهارت ها و اشکال جدید رفتاری نیز میسر خواهد شد.

کسب اطلاعات از منابع موثق، کمک می‌کند که شناخت چنین چالش رفتاری ممکن شود به گونه ای که محدودیت های رفتاری نیز کمرنگ خواهند شد و می توان شاهد شکوفایی احساسات و عواطف بهتر کودکان اوتیسمی نیز بود.

صعف کودکان اوتیسمی برای انجام امور غیر کلامی بیشتر است بنابراین باید فرصتی مهیا کرد تا از طریق بازی هایی همچون پازل، ارتباطات را گسترش دهند و تشویق برای حضور در فعالیت‌های فردی و اجتماعی نیز صورت گیرد.

اگر فرزندتان به هر جسمی نزدیک شد می‌توانید یک بازی مفرح را انتخاب کنید به این صورت که نام خاصی بر روی آن بگذارید و با گرفتن در دستان، شرایطی مهیا کنید که تمامی حواس مانند بینایی، شنوایی و لامسه نیز تحریک شوند علاوه بر آنکه با تکرار پشت سر همه نام، اطلاعاتی درباره آن نیز به اشتراک گذاشته شود که چنین فرصتی می‌تواند به ارتقای توجه و تمرکز نیز منجر شود.

میتوان از علاقه کودک برای بازی نیز به عنوان یک فرصت آموزشی، بهره جست البته مشخص کردن قوانین خاص کمک می کند، چنین مهارت هایی ارتقا یابد به طور مثال می توان به جای شخصیت های بازی صحبت کرد و با تکرار مداوم کمک کرد، کودک با قوانین آشنا شود.

عجله برای رهایی از معضلات اوتیسم ممکن نیست بلکه باید کمک کرد تا با تقسیم بندی اهداف، چنین چالشی کمرنگ شود و حضور در فعالیتهای عمومی نیز افزایش یابد. کودکان اوتیسمی نمی توانند حتی حرکات بدنی را تفسیر کنند بنابراین تشخیص احساسات دیگران به سختی میسر است.

برای آموزش می توان اسباب بازی های مورد علاقه را انتخاب کرد و درباره آنها قصه ای روایت نمود، مطمئناً چنین اقدامی با گذشت زمان، نتایج شایانی را به همراه خواهد داشت.

بهتر است کودکان را با داستان های تاثیر گذار که شخصیت های متفاوتی دارند، سرگرم کنید که شرایطی مهیا می کند تعاملات اجتماعی را بیاموزند.

سخن آخر

اوتیسم به عنوان یک اختلال رشد عمومی فراگیر محسوب می‌شود بنابراین نمی‌توان انتظار داشت با دریافت خدمات درمانی، تمامی شواهد آن کمرنگ شوند. برای رهایی از محدودیت های این اختلال جدی رشد ذهنی، حضور در کنار متخصصین درمانگر کمک کننده است علاوه بر آنکه حمایت ویژه پزشکان، مربیان، روانشناسان و والدین می‌تواند محدودیت‌های ناشی از این اختلال را کمرنگ کند. تشخیص به موقع و درمان اصلاحی به ویژه روش درمانی floortime یکی از کارآمدترین نکاتی است که برای کودکان اوتیسمی، تاثیرگذار است به طوری که می‌توانند زندگی مستقلی را شکل دهند.